(ENG below)
Куќата што се распаѓа
Меѓународна изложба и симпозиум
Меѓународна изложба и симпозиум
27 јуни / 20:00/ Соработници на изложбата: уметници: Ану Вахтра (Талин), Филип Јовановски (Битола/Скопје), Вини Хербстајн (Глазгов/Амстердам) и кураторка: Ивана Васева
Изложбата е отворена до 30 јули
Изложбата е отворена до 30 јули
28- 29 јуни /20:00/ Соработници на симпозиумот: Ола Хасанаин (Картум/Амстердам); Ингел Ваикла (Талин/Брисел); Феликс Мелија (Лондон); Марјока де Гриф (Амстердам); Анастасија Пандиловска (Скопје/Амстердам); Бриџит Ароп (Талин); Лабораторија за перформативно просторно истражување ГРАДОТ КАКО СЦЕНА
Музеј на Република Северна Македонија, Скопје
Во продукција на Факултетот за работи што не се учат – ФРУ во рамките на проектот Не сакаме да бидеме ѕвезди (туку дел од соѕвездијата) поддржан од Европската Унија.
https://wedontwanttobestars.eu/
https://wedontwanttobestars.eu/
Изложбата и симпозиумот „Куќата што се распаѓа“ нашироко говорат за политиките на просторот и промените во градовите во однос на интересите на различните структури на моќ, манифестирањето кон заедничкото наследство, како и идентитетот на колективноста и грижата на градовите – заедничка и меѓузависна. Реактуализирањето и повторното потенцирање на градскиот идентитет на грижа и колективност е исто така потсетник на некои широки (солидарни) гестови на модернистичките визии за напредок во услови на современи планови за урбан раст кои го загрозуваат нивното постоење, како и критички набљудувања и потенцијал за правична и еднаква планетарна иднина.
Изложбата е резултат на заложбите на тројца уметници – Вини Хербстајн, Филип Јовановски и Ану Вахтра кои работат на пресекот на меморијата, архитектурата, културното наследство и формирањето на просторот, применувајќи различни уметнички стратегии за повторно да излезат на површината контекстуалните специфичности на грижата, занемарувањето и распаѓањето. За изложбата „Куќата што се распаѓа“ сите ја прифатија улогата на деколонизирачката шетачка, со тринеделни резиденции во Скопје, користејќи ги шетањето и критичкото набљудување како алатки за истражување на овие специфичности.
Фигурата на деколонизирачката шетачка на симболично ниво означува некој кој преку перипетичко искуство, критички перспективи и отелотворување создава заеднички простор на учење, грижа и учество. Искуството на деколонизирачката шетачка нè повикува да не бидеме пасивни набљудувачи или шетачи во модерниот град, туку активни агенти во доцниот капиталистички град, кои имаат моќ да преминат од самосвест за урбаното искуство кон грижливи идентитети во реполитизацијата на колективноста. Овие шетачки паметат и континуирано архивираат, гласно потсетувајќи на важноста и издржливоста на сеќавањето и ископувањето на изгубените и замолчените гласови и гестови.
Тројцата уметници се во потрага и темелно истражуваат сега речиси невидливи, или веќе непостоечки јавни места во градот Скопје. Тоа понекогаш може да биде одредена зграда со специфична архитектура која некогаш постоела, одамна исчезнала поради уривање, пожар или занемарување, може да биде место за среќавање сега загрозено поради остатоците од урбаниот раст. Овие места биле направени со грижа, сме ги чувствувале како наши, означувале места кадешто треба да се оди, ни припаѓале на сите, во градот што беше наша куќа. Овој изложбен потфат речиси создава траекторија/кореографија на движење до исчезнати или невидливи локации среде урбаниот хаос, дури и незабележливи во секојдневниот живот (исчезнати, непрефасадирани или опколени) и поставува неколку прашања:
Што ќе се случи кога на крајот куќата ќе се распадне? Кои беа политичките, општествените и идеолошките заплеткувања, соочувања и пропагации што доведоа до ситуацијата? И каде можеме да ги лоцираме концептите на грижа, запоставување и распаѓање во перспектива на поширока еколошка, политичка и општествена катастрофа?
Што ќе се случи кога на крајот куќата ќе се распадне? Кои беа политичките, општествените и идеолошките заплеткувања, соочувања и пропагации што доведоа до ситуацијата? И каде можеме да ги лоцираме концептите на грижа, запоставување и распаѓање во перспектива на поширока еколошка, политичка и општествена катастрофа?
Во „Куќата што се распаѓа“, уметниците даваат акцент на работите што се распаѓаат, без романтизација, естетизација или разубавување, туку во нивната сегашна состојба. Во празнините тие нудат различни мали интервенции за тоа како да се преобликува оваа сегашност во позначајни акции.
Изложбата и симпозиумот го земаат како појдовна точка важен и заеднички дел од соѕвездието „ѕвезди“ – грижата, како критична грижа за заедничкото и практикувањето на грижата и нивната врска со структурите на моќ. Тие се одвиваат во Музејот на Република Северна Македонија, еден од првите музеи во земјава, кој долги години се бори со својот опстанок.
Симпозиумот разоткрива поголем простор на разработка на идеите за грижа, занемарување и распаѓањето, особено во однос на архитектурата, просторната формација и односите со другите сензибилитети.
//ПРОГРАМА//
27 јуни/ Четврток/ 
20:00/ ИзложбаКуќата што се распаѓа
Уметници: Ану Вахтра, Филип Јовановски, Вини Хербстајн во соработка со кураторката Ивана Васева.
Изложбата ќе биде отворена до 30 јули
28 јуни/ Петок/ 20:00Предавање на Ола Хасанеин (Картум/Амстердам) и дискусија со Марјока де Гриф/ Анастасија Пандиловска (Амстердам) и Ивана Васева (Скопје).
21:00Проекција на филмови
Ингел Ваикла – Papagalo, what’s the Time?(2022) 7’ и Moi aussi, je regarde (2024) 23’
Феликс Мелија – Money for Nothing (2021) 35’
Ингел Ваикла – Papagalo, what’s the Time?(2022) 7’ и Moi aussi, je regarde (2024) 23’
Феликс Мелија – Money for Nothing (2021) 35’
Краток разговор со уметниците Ингел Ваикла и Феликс Мелија
Харун Фароки – The Creators of Shopping Worlds (2001) 72’ и In Comparison (2009) 61’
Харун Фароки – The Creators of Shopping Worlds (2001) 72’ и In Comparison (2009) 61’
29 јуни/Сабота/19:00- 21:30 часот – ГРАДОТ Е ЈАВНОСТ – jавна проба – колективна перформативна обиколка низ градот Скопје со водич како дел од Лабораторијата за перформативно просторно истражување ГРАДОТ КАКО СЦЕНА.21:30 -23:30 – ГРАДОТ Е ЈАВНОСТ – ХНУ перформанс истражувачко студио за храна, наука и уметност и ДЈ Индог на платото пред Музеј на Република Северна Македонија.(Насловот на изложбата е инспириран од песната „Куќата што се распаѓа“ на Лидија Димковска, дел од стихозбирката „Гранична состојба“ во издание на ИЛИ-ИЛИ од 2021 година)
______________________________________________________
The House That Is Falling Apart
International exhibition and symposium
International exhibition and symposium
June 27/8 pm/
Exhibition contributors: artists: Winnie Herbstein (Glasgow/Amsterdam), Filip Jovanovski (Skopje), Anu Vahtra (Tallinn) and curator: Ivana Vaseva
Exhibition open through July 30
Exhibition contributors: artists: Winnie Herbstein (Glasgow/Amsterdam), Filip Jovanovski (Skopje), Anu Vahtra (Tallinn) and curator: Ivana Vaseva
Exhibition open through July 30
June 28- 29 / 8 pm/
Symposium contributors: Ola Hassanain (Khartoum/Amsterdam); Ingel Vaikla (Tallinn/Brussels); Felix Melia (London); Marjoca de Greef (Amsterdam); Anastasija Pandilovska (Skopje/Amsterdam); Brigit Arop (Tallinn), Laboratory for performative space research THE CITY AS A STAGE
Symposium contributors: Ola Hassanain (Khartoum/Amsterdam); Ingel Vaikla (Tallinn/Brussels); Felix Melia (London); Marjoca de Greef (Amsterdam); Anastasija Pandilovska (Skopje/Amsterdam); Brigit Arop (Tallinn), Laboratory for performative space research THE CITY AS A STAGE
Museum of the Republic of North Macedonia, Skopje
Produced by the Faculty of things that can’t be learned – FRU as part of the project “We Don’t Want To Be Stars (But Parts of Constellations)” supported by the European Union
https://wedontwanttobestars.eu/
https://wedontwanttobestars.eu/
The exhibition and the symposium The House That Is Falling Apart broadly speak about the politics of space and changes in the cities relational to different interests of power structures, and the manifestation towards shared heritage, as well as the cities’ identity of collectivity and care – mutual and interdependent. Re-actualizing and re-emphasizing the city’s identity of care and collectivity is also a reminder and reminiscence of some broad (solidarity) gestures of the modernist visions of progress amid contemporary urban growth plans that are threatening their existence, as well as critical observations and potentials of a just and equal planetary future.
The exhibition is the result of the endeavors of three artists – Winnie Herbstein, Filip Jovanovski and Anu Vahtra, who work on the intersection of memory, architecture, cultural heritage and space formation, employing various artistic strategies for resurfacing contextual specificities of care, neglect and decay. For the exhibition The House That Is Falling Apart, they all accepted the role of the decolonizing flâneuse, in three-week residencies in Skopje, using strolling and critical observing as tools of researching on these specificities.
The figure of the decolonizing fâneuse on a symbolical level signifies someone who creates a common space of learning, care and participation through her peripatetic experience, her critical perspectives and embodiment. The decolonizing fâneuse’s experience invites us not to be passive observers or strollers in the modern city, but active agents in the late capitalist city, who have an agency to move from self-awareness of the urban experience to caring identities in the re-politicization of collectivity. These flâneuses memorize, recollect and continuously archive, as vocal reminders of the importance and resilience of remembrance and excavation of lost and silenced voices and gestures.
The three artists are looking for and meticulously researching now almost invisible, or already non-existent public places in the city of Skopje. Sometimes this can be a particular building with a specific architecture that once existed, long gone because of demolition, fire or neglect, it can be a place of gathering now threatened by of urban growth residues. These places were made with care, they felt like ours, they were the places to be, belonged to all of us, in the city that was our house. This exhibition endeavor almost creates a trajectory/choreography of movement to locations gone or invisible amid the urban chaos, not even noticeable by everyday life (gone, not re-facaded or surrounded), and poses several questions:
What will happen when the house will eventually fall apart? What were the political, social and ideological entanglements, confrontations and propaganda that led to the situation? And, where can we locate the concepts of care, neglect and decay in the perspective of a wider ecological, political and social disaster?
What will happen when the house will eventually fall apart? What were the political, social and ideological entanglements, confrontations and propaganda that led to the situation? And, where can we locate the concepts of care, neglect and decay in the perspective of a wider ecological, political and social disaster?
In The House That Is Falling Apart the artists emphasize the things that are falling apart, without romantisation, aestheticization or beautification, but in their current state of things. In the gaps, they offer different small interventions on how to reshape the current present into more meaningful agencies.
The exhibition and the symposium take as a point of departure an important and common part of the constellation of “stars” – care, as a critical concern for the common and the practice of care and their relation with the power systems structures. It takes place in the Museum of the Republic of North Macedonia, one of the first museums in the country, which has been struggling with its survival for many years.
The symposium unfolds a bigger space of elaboration of the ideas of care, neglect and decay, especially concerning the architecture, the spatial formation and relations with other sensibilities.
//PROGRAM//
June 27/ Thursday/8 pm/ ExhibitionThe House That Is Falling Apart
Artists: Winnie Herbstein, Filip Jovanovski and Anu Vahtra in collaboration with the curator Ivana Vaseva
The exhibition is open through July 30
Artists: Winnie Herbstein, Filip Jovanovski and Anu Vahtra in collaboration with the curator Ivana Vaseva
The exhibition is open through July 30
June 28/ Friday/8 pmLecture by Ola Hassanein (Khartoum/ Amsterdam) and a discussion with Marjoca de Greef/ Anastasija Pandilovska (Amsterdam) and Ivana Vaseva (Skopje)
9 pmFilm screening
Ingel Vankla – Papagalo, what’s the Time? (2022) 7’ and Moi aussi, je regarde (2024) 23’
Felix Melia – Money for Nothing (2021) 35’
Short conversation with the artists Ingel Vaikla and Felix Melia
Harun Farocki – The Creators of Shopping Worlds (2001) 72’ and In Comparison (2009) 61’
June 29/ Saturday7 pm- 9:30 pm – THE CITY IS PUBLIC – Public Rehearsal – a collective performative tour of the city of Skopje with a guide as part of the Laboratory for Performative Space Research THE CITY AS A STAGE.9:30 pm -11:30 pm – THE CITY IS PUBLIC – HNU performance research studio for food, science and art and DJ Indog on the plateau in front of the Museum of the Republic of North Macedonia.(The title of the exhibition is inspired by the poem “House That is Falling Apart” by Lidija Dimkovska, part of the book “Granichna sostojba” published by ILI- ILI in 2021)